Pchełki (Ohyllotreta spp.)

Przynależność systematyczna: rząd –chrząszcze (Coleoptera), rodzina – stonkowate (Chrysomelidae)

Rośliny krzyżowe atakują kilka gatunków pchełek. Ich charakterystyczną cechą jest skaczący sposób poruszania się. Stąd też maja one silnie rozwinięte (zgrubiałe) uda tylnej pary odnóży.

Rośliny żywicielskie. Warzywa krzyżowe, głównie kapustne i rzodkiewka, buraki oraz inne rośliny krzyżowe uprawne i dziko rosnące.

Rodzaj i wielkość wyrządzanych szkód. W okresie wschodów roślin i sadzenia rozsady chrząszcze przenoszą się z chwastów na uprawne rośliny krzyżowe i buraki. Żywią się liścieniami i liśćmi wygryzając tkankę. W miejscu żerowania pozostawiają wgłębienie lub otwór. Podczas suchej i upalnej pogody pchełki żerują bardziej intensywnie. Liścienie są już uszkadzane przed osiągnięciem powierzchni gleby, a wschody mogą w krótkim czasie całkowicie zniszczone. Starsze liście usychają wskutek licznych wgłębień i otworów. Efektem żerowania pchełek na nasiennikach są jamki na pąkach kwiatowych i łuszczynach. Żerowanie larw nie ma większego znaczenia gospodarczego.

Morfologia. Chrząszcz pchełki smużkowej (Phylloptera nemorum L.) jest czarny, z żółtymi, podłużnymi paskami na pokrywach skrzydeł, oraz żółtymi goleniami i stopami. Długość ciała od 2,5-3,5 mm. Larwa jasnożółta, z ciemnymi plamkami na stronie grzbietowej. Ma trzy pary odnóży. Larwy tej pchełki minują blaszkę liściową rzodkiewki i rzodkwi. Pchełka falisto smuga (Phyllotreta undulata Kutsch.) jest podobna do wyżej opisanego gatunku, z ta różnicą, że żółte pasy na pokrywach skrzydeł są na końcu rozszerzone, skręcające na boki, w środku zwężone. Długość ciała 2-2,8 mm. Larwy podobne do poprzedniego gatunku, żerują na korzeniach roślin. Chrząszcz pchełki czarnej (Phyllotreta atra F.) jest barwy czarnej, z zielonym, met litycznym połyskiem. Długość ciała 2-2,5 mm. Larwa podobna do larwy pchełki smużkowanej, żeruje na korzeniach liści. Chrząszcz pchełki czarnonogiej ( Phyllotreta nigripes F.) jest zielonoszary z metalicznym połyskiem, czułki ma czarne, długość ciała 2,2-2,8 mm. Larwa podobna do larw wyżej opisanych gatunków żeruje na korzeniach roślin. Jaja wymienionych gatunków pchełek są jasnożółte, podłużne, długości 0,3-0,4 mm.

Biologia. Wszystkie omawiane gatunki zimują w stadium chrząszcza, w pobliżu miejsc żerowania, pod resztkami roślin, odpadłymi liśćmi lub pod grudkami gleby. Na wiosnę pchełki początkowo żerują na chwastach krzyżowych, w pobliżu swoich zimowych kryjówek, a później przenoszą się na uprawne rośliny krzyżowe. Jaja składają od końca maja do połowy lipca. Wylęgające się po 3-12 dniach larwy żerują na tych samych roślinach żywicielskich co owady dorosłe. Od lipca ukazuje się nowe pokolenie pchełek. Młode chrząszcze tego pokolenia żerują przejściowo na roślinach krzyżowych, w tym także nasiennych, po czym jesienią przechodzą na miejsca swego zimowania.