Zapotrzebowanie pokarmowe kapusty brukselskiej jest bardzo duże. Uprawę kapusty brukselskiej zaleca się uprawiać na oborniku. Duże jednak dawki obornika nie są zalecane, bo może to być przyczyną luźnych główek. Dawki określa się na podstawie aktualnej zasobności gleby w składniki pokarmowe. Nawożenie azotem stosujemy w trzech dawkach. Przed sadzeniem rozsady stosujemy 60-100 kg azotu na ha, drugą dawkę około 50 kg/ha dwa tygodnie po posadzeniu rozsady, trzecią dawkę około 50 kg/ha stosujemy w sierpniu. Nadmierne nawożenie azotem powoduje wewnętrzne brunatnienie główek oraz powoduje obniżenie zawartości suchej masy i witaminy C. Dawki fosforu i potasu należy regulować również na podstawie analiz chemicznych gleby. Szczególnie duże znaczenie ma nawożenie potasem, który wpływa na tworzenie się główek ścisłych. Zwiększając ilości potasu w glebie zwiększamy zawartość witaminy C w główkach. Kapusta brukselka jest bardzo wrażliwa na niedobór molibdenu. Niedobór molibdenu objawia się gniciem najmłodszych liści oraz zasychaniem brzegów i wierzchołków liści. Gdy w glebie jest niedobór molibdenu, to konieczne jest wapnowanie.