Kapusta brukselka na świecie głównie jest uprawiana na wybrzeżach nadmorskich (Anglia, Holandia, RFN, Dania, USA-Kalifornia). Roślina ta zajmuje najlepsze warunki wzrostu w warunkach klimatu morskiego, to jest przy nie za wysokich temperaturach i wilgotnym powietrzu. Najlepsze ścisłe główki tworzą się w czasie słonecznych dni, ale chłodnych nocy. Gdy temperatura jest za wysoka, główki stają się luźne, miękkie, otwierają się. Podobno nawet przy bardzo niskich temperaturach następuje przyrost łodygi i grubienie główek. Dla uprawy kapusty brukselki potrzebna jest długa, łagodna, ale nie za ciepła jesień. Optymalna temperatura dla wzrostu główek wynosi 12°C. Kapusta brukselka jest wytrzymała na mrozy do -12°C. Po mrozach w główkach zwiększa się zawartość cukrów prostych, co w sumie poprawia smak główek, ale obniża się zawartość witaminy C. Odmiany odporne na mróz mają ciemnozielone liście. Kapusta brukselka wymaga też dużej wilgotności gleby. Kapusta powinna być uprawiana przy pełnym świetle, nigdy między drzewami. Zaciemnienie wpływa na zawiązywanie się główek, ponadto główki naświetlone mają więcej witaminy C.