Brokuł ma znacznie większą wartość odżywczą i biologiczną od kalafiora. Jest mniej wymagający i łatwiejszy w uprawie. Ma stosunkowo krótki okres wegetacji i może być uprawiany jako poplon po roślinach schodzących z pola w czerwcu. Brokuł jest doskonałym surowcem do mrożenia, dlatego jego znaczenie wzrasta z każdym rokiem. Zawartość suchej masy w różach brokułów wahają się 8-17%, przeciętnie wynoszą 9-14%, przy czym róże boczne mają więcej suchej masy. Zawartość cukrów ogółem waha się w granicach 0,50-3,50% świeżej masy, wynosząc najczęściej 1-2%. Róże boczne zawierały więcej cukrów ogółem od róż głównych. Brokuły są cenione przede wszystkim jako bogate źródło witamin i soli mineralnych. Zawartość witaminy C waha się w granicach 60-200 mg% i wynosi najczęściej 70-110 mg%. Z warzyw bogatsze w witaminę C od brokułów są tylko pietruszka naciowa i papryka- analogiczna ilość witaminy C zawiera jarmuż. Brokuły są także bogatym źródłem karotenu, którego zawiera od 1,5% do 3,6%.

Bogatsze od brokułów są jedynie marchew, szpinak, jarmuż i pietruszka naciowa. Brokuł jest bardzo bogatym źródłem ryboflawiny (więcej ma tylko pieczarka), oraz bogatym w tiaminę, kwas nikotynowy, pantotenowy i foliowy. Z soli mineralnych brokułu brokuły zawierają bardzo dużo wapnia około 130 mg%. Więcej wapnia ma tylko jarmuż i pietruszka naciowa. Brokuły zawierają też spore ilości fosforu i żelaza. Spożycie około 150 g brokułów zaspakaja dzienne zapotrzebowanie człowieka na witaminy A, B₁ i C. W brokule stwierdzono obecność związku zwanego sulforafanem, któremu przypisuje się działanie antyrakowe. Wartość energetyczna 100 g świeżej róży wynosi 112 KJ (27 kcal). Ja z powyższego wynika, wartość odżywcza i biologiczna brokułu jest bardzo wysoka.